England Birmingham Mission 2009 - 2011

Vandaag zijn de transfers, en raad eens; sister Costagliola en ik blijven. Desalniettemin moesten we toch naar Birmingham omdat de zusters uit Peterborough 2 veranderden. Sister Blomberg is de trainer van sister Costagliola en zij ging naar huis gister (sis Blomberg niet mijn 'moeder'), dus haar collega zou helemaal alleen zijn, en bleef dus voor een halve dag bij ons. Dus we hadden een trio met sister Martinec erbij (zij komt uit Las Vegas, hartstikke lief, had foto's gestuurd vorige keer van de zoneconferentie volgens mij, zuster met lang krulhaar). En omdat zij dus nieuwe collega's kreeg, sister Styles en Sister Kuchec ofzo, (sorry geen idee hoe je het schrijft), moesten wij met haar mee naar Birmingham. Was megagaaf omdat ALLE 4 de elders bij wie ik op de MTC zat er ook waren. Verder was elder Rick Broekman er ook en we hebben lekker Nederlands met elkaar gesproken. Rare is dat ik wel gewoon in het Nederlands denk en schrijf, maar zodra ik ga praten is het eerst even lastig en zoeken naar woorden, omdat je nu gewend bent om Engels te praten, en als we eenmaal kletsen is het prima. Hij vond het enorm leuk om Nederlands te kletsen met me. Onze zending is aan het halveren. We hebben een groep van 150 zendelingen en binnen 3 transfers wordt de groep een groep van 80!!! :S Veel gebieden moeten sluiten, dus dat is erg tragisch. Afgelopen zaterdag hadden we dus een doopdienst. Patrick werd gedoopt en het was echt een hele bijzondere dienst. Ik moest het openingsgebed doen en ik werd ineens doodzenuwachtig omdat ik me besefte dat dit de eerste keer was dat ik in een zaal een gebed moest uitspreken. Ja, op de Zone Conferentie ook, maar voor een groep zendelingen is het heel anders (ook al waren president en sister Ogden erbij) dan voor de wijk. Gelukkig waren er veel mensen bij aanwezig. Verder nog iets anders. Een paar weken geleden spraken we een vrouw aan op straat. Haar naar is Ir`ene (ja, streepje op de e, maar werkt niet), en bleek dat ze binnen het gebied van de elders viel. We ontmoetten haar op een zaterdagavond en nodigden haar uit om naar de kerk te komen. We zorgden voor een lift en belden de elders dat ze naar onze wijk moesten komen omdat we een onderzoekster voor hen hadden. In de kerk had ze een heel streng gezicht, maakte aantekeningen en toen de elders haar dus 'projecten' (voorstellen gedoopt te worden), zei ze tot mijn verbazing meteen JA! Bleek nou, dat ze tegen hen had gezegt dat ze voelde dat de Geest van God in onze kerk rust. Onwijs gaaf! Zij is Gouden! Afgelopen zondag kwam ze dus binnenlopen met degene die haar had opgepikt (ze gaat nu gewoon naar de Glenfield wijk, die in de middag is), en die zuster wilde Irene dus voorstellen aan ons, maar toen herinnerde ze zich Irene's verhaal, en zei: O, dit zijn de zusters die je tegenkwam. Irene zei toen het volgende: Yes, and I thank God every day for them, and blessed be their names forever! Ze wordt 12 september gedoopt :D Nu hebben we het weer even moeilijk, net als aan het begin van de vorige transfer. We hebben weer nieuwe onderzoekers nodig. Ondanks dat we een doopdienst komende zaterdag dus hebben, moeten we ook nieuwe mensen in de kerk brengen. Ik ben echt enorm dankbaar dat ik op zending ben en dat ik zoveel kan leren. En ik ben enorm dankbaar voor alle brieven, gebeden en andere steun! Ik baal enorm dat ik vorige week niet kon schrijven. Morgen doe ik waarschijnlijk de brieven van vandaag op de post, en ik moet nieuwe postzegels kopen.

Heel veel liefs,

Tosca