Senior in duo

Lieve allemaal, Gister en vandaag heb ik post voor thuis eindelijk op de post kunnen doen. Ik heb echt totaal geen tijd of mogelijkheden gehad om mensen te kunnen schrijven. De reden waarom ik wel tijd had nou was dat ik woensdag voedselvergiftiging opgelopen heb en 12 uur lang heb overgegeven. Dus dat was absoluut geweldig maar niet heus. En het erge was dat we op exchange waren. Gelukkig was ik dus thuis, maar sister Styles moest voor mij zorgen terwijl ik dus lekker over mijn nek ging. Ik ben al heel erg lang niet meer zo ziek geweest! Ik ben die dag 4 kilo afgevallen! De volgende dag was natuurlijk de beroemde zone conferentie met elder Teixeira, en hij is echt onwijs gaaf! Ik was daar dus, totaal uitgeput, maar we hebben mooi wel gezongen met ons kleine koortje.De dag erna was ik dus totaal kapot en gaf 's ochtends nog 1 keer over, en daarna moest ik de HELE dag in bed liggen. Toen had ik dus tijd om jullie wat meer te schrijven. Deze week is echt heel erg vol geweest voor mij, dus ik vergeet echt alles! We zitten nu in Birmingham vanaf het kantoor lekker naar huis te e-mailen. Sister Zechmann heeft haar greeny gekregen, en ze is echt heel aardig, spreekt erg goed engels al is ze uit Kroatie.Heel erg leuk was dat ze mij de groetjes van elder Boom deed, die mij op het doopbord zag hangen op de MTC. :)Wat ontzettend geweldig om te horen dat er zoveel zendelingen nu vanuit Nederland vertrekken. Mam, ik las trouwens uw relaas over Suus (oeps, moet officieel zuster Vels zeggen), ik kan me dat zo goed voorstellen! Af en toe heb ik heel erg behoefte om jullie te zien, of zelfs vrienden vanuit Nederland, maar ik zou dat erg moeilijk vinden om dat los te laten iedere keer.Waar zit zij nu?Ik merk ook dat ik zelfs moeite heb om elder Broekman de hele tijd elder te noemen in plaats van Rick. En ook om niet te familiair te worden in het begroeten. We mogen elkaar alleen een hand geven en soms voelt dat heel raar. Maar lekker Nederlands praten doen we gewoon :) Er is eigenlijk zoveel te vertellen, maar aan de andere kant weet ik niet wat te zeggen omdat er zoveel gebeurd is!Ik zie erg uit naar kerst, maar aan de andere kant zie ik er ook een beetje tegenop.Ik heb trouwens mijn verjaarspakketje binnen, die laat ik lekker dicht tot mijn verjaardag. Owja, zondag was sister Zechmann's verjaardag en we hebben haar verjaardag heel fijn gevierd. 's Ochtends cadeautje en cakejes op bed (lang leve de sintcadeaus :D daar had ik er 1tje uitgevist voor haar). Daarna gewoon naar de kerk, en toen hebben we bij Vicky een 'fake christmas' gevierd, wat heel erg fijn was. We zijn er veel langer gebleven dan eigenlijk de bedoeling is, je mag max maar 1 uur bij leden blijven. 's avonds gingen we naar de kerst devotional van het eerste presidium en daarna gingen we het laatste uurtje van de dag langs een paar minderactieve leden (wat overigens ons kerstproject is, maar we willen dat onder de pet houden). De Wrights wilden mijn verjaardag best vieren, maar ze vertrekken die dag, of de avond ervoor, dus moet ik nog maar even zien of ik mezelf bij iemand durf uit te nodigen. De enige bij wie ik dat durf is bij hen. Deze week was voor mij echt een beproevingsweek, of testweek. Maar ik heb er zin in. Ik wou alleen dat ik niet zo extreem moe was de hele tijd. Het is raar om te bedenken dat er al 3 weken voorbij zijn en dat sister Strein en ik nu volledig op elkaar aangewezen zijn. Al ben ik ontzettend blij dat ik niet meer in een trio ben. Ik ga sister Zechmann echt ontzettend missen! Ondanks dat we af en toe een soort ongesproken machtsstrijd voerden. Ze was echt een hele fijne collega. Maar goed. Volgende week zal ik niet e-mailen. Misschien dat we ergens tussendoor tijd vinden om te e-mailen. We hebben namelijk een speciale p-day voor 5 zone's samen, waar we kerst vieren.

1 dec

Lieve mamma,
Dank u wel voor uw lekker lange e-mail. Uw lange brief is nog niet aangekomen, gister wel een kleiner briefje van u gehad.Ik heb helaas weer heel kort om te mailen. Vandaag ga ik hutspot maken voor mijn collega's. :D En anders kook ik morgen :)Zon is hier niet erg veel te vinden, vannacht heeft het voor het eerst gevroren, en het is overdag rond de 4,5 graden en zodra de zon onder gaat ligt het tussen de 2,5 en de 1 graad... Beetje koud dus. Ik draag lekker al mijn lange garments, en ik ben erg dankbaar dat Richard Staal die hier op zending is geweest, mij had aangeraden die mee te nemen!Ik wacht nog even met die dingen tot het echt vriest!Op zich zijn we allemaal heel gezellig met elkaar hier in het trio, maar het is af en toe een beetje half half tussen sister Zechmann en mij. Zij is nu geen senior meer, maar vind het heel erg moeilijk om dat los te laten. Ze was zelfs een beetje afstandelijk (ligt niet aan pms, want we zijn net beide tegelijk ongesteld geweest). Ik heb geen idee wat ik voor haar kan doen, en ik probeer gewoon een goede collega te zijn. Ik heb zelfs, zonder te vertellen wat er aan de hand is, de districtleider gevraagd hoe ik een betere seniorcompanion kan zijn.Vandaag hebben we geshopt, mijn laatste sinterklaascadeautjes gekocht, ik kan die helaas alleen morgen posten, dus ik hoop en bid dat ze op tijd aankomen. Ik moet zelfs nog 3 gedichtjes bedenken!!! En ondertussen proberen hard te werken, wat ook vrij ingewikkeld is aangezien ik alleen maar in het engels praat, en dus de Nederlandse grapjes (en rijmelarij) een beetje mis. Het hele Sinterklaasgebeuren gaat eigenlijk volledig langs me heen. Ergens vind ik dat wel jammer.Lachen dat u Sinterklaas nu eindelijk op het stadhuis heeft gezien! Ik ben nog steeds niet helemaal beter, ik heb echt een heel irritant kuchje! Maar verder voel ik me redelijk goed over het algemeen. Het is nu alleen even een kwestie van wennen aan het vriesweer.Owjah, leuk nieuws voor kerst. We gaan 's ochtends naar de kerk, en daarna gaan we bij de family Heath eten, die wonen overigens in dezelfde straat als wij! En vanaf 2 uur (bij jullie dus 3 uur) kunnen jullie bellen! Ik heb vandaag ook een brief op de post gedaan met precies deze info erin, gewoon voor de zekerheid.Het is dus de bedoeling dat jullie naar mij bellen. Officieel mag het dus maar 45 minuten, maar ik hoor van iedereen dat het ongeveer een uur wordt. Laat me wel even weten hoeveel mensen er thuis zijn, misschien dat ik 5 minuutjes met iedereen kan kletsen.De doopdienst was echt heel erg mooi! Rebecca is echt zo gelukkig! Komende zaterdag worden tot mijn stomme verbazing Brandon en Joshua toch gedoopt! Officieel telt Joshua niet omdat hij een 'child of record' is (sorry weet daar echt de nederlandse term niet voor!) maar wij tellen hem gewoon wel :). Jep, we hebben weer gezongen, in de brief die op de post is heb ik het programma weer meegestuurd. Grace kon helaas niet komen, en omdat de districtleider en zijn collega ook kwamen had ik hen gevraagd mee te zingen. Elder Davies kan heel mooi zingen.Ik ken volgens mij zijn collega ergens van. Geen idee waarvan, maar hij is echt een enorm arrogant knulletje, net vers uit de MTC. Maar hij is gister van zijn fiets gevallen en nadat ik hem de dag ervoor een beetje blunt had verteld dat hij wat meer nederigheid mag bestuderen, heeft hij dat prompt gedaan, en nu verdient hij van mij een tweede kans om zichzelf te bewijzen. Lol. We zullen wel zien hoe dat verder gaat.Sister Zechmann is nog hier op haar verjaardag. Komende week gaan er gave dingen gebeuren! 10 december hebben we zoneconferentie met elder Teixeira van het gebiedspresidium. Verder op 13e is sister Zechmann jarig, en dat gaan we vieren. Sister Strein en ik hebben vandaag een leuke Disneyprinsessenkaart gekocht en ook disneyprinsessen cupcakes die we ergens gaan maken, waarschijnlijk in overleg met sister Bromley.Het is een zondag dus helaas gewoon een 'werkdag' maar we hebben 's ochtends wat meer tijd, en als zij onder de douche staat gaan we denk ik iets doen voor haar. We moeten nog even zien hoe we dat gaan aanpakken. En dan de 16e gaan we waarschijnlijk naar Birmingham om haar af te zetten en dan weer terug. Ik weet dus niet of de 15e of de 16e onze p-day gaat worden, maar of ik vertel dat volgende week, of jullie merken het wel (niet gemenelijk bedoeld).Ik ben een prima senior companion, maar het hele punt is dat ik het niet op mijn eigen manier kan ontwikkelen omdat sister Zechmann een beetje in de weg zit. Ik heb het gevoel dat ze veel kritiek op mijn manier van aanpak heeft, zonder dat ze daar iets over zegt. Verder is het erg moeilijk om met een halfgemotiveerd iemand samen te moeten werken en tegelijk follow-up trainer te zijn. Ik bid er veel over. Ik weet dat ik het kan, ik voel me gewoon door de hele situatie een beetje gefrustreerd. Verder zijn we net 3 kippen die in een schoenendoos leven, wat ook erg frustrerend is, al gaat het tot nu toe best goed hoor!We hebben nog geen ruzies gehad :)Ik ga dit even afronden en nog snel een briefje naar Kev tikken.Ik hou heel erg veel van u (en de rest!)!!!

Liefs,

Tosca.

26 nov

Lieve allemaal,

Eindelijk na een erg lange tijd horen jullie dan van me. Gelukkig las ik net een mailtje van pap waarin hij schreef dat Chris Wright heeft doorgegeven dat ik hier blijf. Dat betekend dat ik precies 6 maanden hier zal zitten aan het eind van dit transfer. Dit transfer verloopt op 6 januari.Ik heb echt zo ontzettend veel te vertellen, ik heb maandag of dinsdag een dikke brief voor iedereen thuis op de post gedaan en ik ben bezig met de tweede te schijven om jullie allemaal erg op de hoogte te houden.Allereerst, ik was er heilig van overtuigd dat ik zou vertrekken en sister Zechmann zou blijven. Sister Zechmann gaat iemand trainen, maar sister Namec (ofzo, ze komt uit Kroatie) komt pas op 16 december. Tot die tijd zitten we hier in een trio. Mijn collega is sister Strein, zij is 1 transfer jonger dan ik en ik ben haar follow-up trainer. President Ogden heeft mij de senior collega gemaakt.
Dat is best een grote verantwoordelijkheid!!!
Ik ben dus volledig verantwoordelijk voor het werk hier in Westcotes, en rapporteer dus aan de districtleider en de zoneleiders over hoe het gaat, om hulp vragen en dergelijke.Ik ben ontzettend gblij met deze verantwoordelijkheid, want voor mij is het echt een nieuw uitdaging.Ik was welliswaar echt overtuigt dat ik zou vertrekken. Maar aan de andere kant is het ook wel fijn om hier nog te zijn de komende tijd voor kerst, verjaardag etc.Ik zit even een beetje met Sinterklaas, omdat we met z'n drieen zijn. Misschien dat ik het richting Kerst verhuis. We zullen even zien.Missionfootbal was echt helemaal geweldig! Ik heb met iedere wedstrijd meegespeeld! :D En ik was nog goed ook! Ik was 1 van de weinige zusters die heel enthousiast meespeelde. Ik stuur met deze mail ook wat foto's mee van zowel missionfootbal en mijn nieuwe collega. We moeten nog een betere foto maken, maar deze is vanmorgen toen we net de deur uit gingen gemaakt door br Bromley.Sister Strein is geweldig. Aan de ene kant is ze verlegen en aan de andere kant is ze compleet gestoord, en als je eenmaal op het juiste knopje drukt ratelt ze rustig twee uur vol :)Ik heb ook sister Costagliola gezien en even bijgepraat over alle roddels. Zij is compleet over elder Peteru heen en ze denkt dat hij alleen maar met haar heeft gespeeld omdat hij zich verveelde. Ik weet zelf niet goed wat ik van de situatie moet denken.Sister Zechmann en ik hebben eindelijk echt een leuke relatie met elkaar opgebouwd. We zingen Disney liedjes in de auto en we praten over eten. En verder hebben we heel erg veel lol met elder Davies en elder Smith gehad. Elder Davies is onze districtleider, en dat is hij nog steeds. Elder Smith zit nu in Wales, en hij vond het echt vreselijk om weg te gaan. Ons district is ook groter geworden. De andere twee wijken van Leicester zijn bij ons district gevoegd.Sister Strein kan hier in engeland gewoon een jaar rijden op haar amerikaanse rijbewijs, maar zij heeft pas 2 uur hier in Engeland gereden en is vrij onzeker over het rijden. Raad eens, ik heb aan president Ogden gevraagd of ik mijn rijbewijs kan halen, ik heb hem uitgelegd dat ik in principe gewoon kan rijden en dus niet helemaal opnieuw hoef te beginnen, maar dat ik gewoon net niet mijn rijbewijs heb gehaald. En ik heb toestemming gekregen van hem. Ik heb dus nu mijn paspoort in eigen bezit, wat ik best heel eng vind, omdat ik die nodig heb om een rijbewijs aan te vragen enzo.Ik moet ongeveer 65 pond zelf betalen en de rest wordt door de zending terugbetaald! Ik heb speciale toestemming trouwens om het te halen omdat ik wel kan rijden maar geen papiertje heb. Als ik niet kon rijden had ik geen toestemming gekregen. En president Ogden heeft zusters met een rijbewijs nodig. :D Ik wil natuurlijk zo snel mogelijk beginnen, en het leuke is dat ik samen met sister Strein kan oefenen en leren voor de theorie.Ik ben op dit moment haar rijinstructeur, als bijrijder vertel ik haar of het goed gaat en niet. Ik vind het wel een beetje spannend en het is stiekem ook best belachelijk omdat ik helemaal geeneens mijn rijbewijs heb hahahaha.Ik heb zoveel te vertellen dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen!Zaterdag (komende) hebben we een doopdienst.Het is nog even de vraag of de jongens die we onderwezen gauw gedoopt kunnen worden. Want hun moeder wilde een tijdje dat we niet meer kwamen etc. Dus we zullen zien.

Heel veel liefs!!!
Tosca

10 nov

Lieve allemaal,
Allereerst pap, ontzettend gefeliciteerd met uw masters!! :D Wat onwijs gaaf! Ik heb gister voor jullie gebeden en ik zat vanmorgen te balen dat ik het op zn vroegst pas over 3 dagen hoorde ofzo, maar ik was straal vergeten dat jullie natuurlijk ook kunnen e-mailen! :D
Mam, ik heb gister een hele dikke brief voor u op de post gedaan, en ik schreef dat mijn gezondheid hartstikke goed is... nou daar kom ik vandaag even hartstikke op terug. Ik begin ziek te worden. Keelpijn, hoesten en beetje verkouden, dat laatste valt gelukkig mee. En ik voel gewoon een griep opkomen, dus vanmorgen had ik totaal geen honger, maar 2 koppen thee gedronken.Oh, die jas is perfect!!! Lekker warm joh! En de thee is zalig!!! Ik heb Grace ook een paar zakjes gegeven en die was ook helemaal blij! :) Ze voelde zich schuldig dat ze "mijn thee opdronk" maar ik zei, oh, ik heb nog genoeg :)Mam, echt superbedankt voor alle lieve pakjes en cadeautjes, ook de voetmaskertjes zijn geweldig! Volgende week hebben we dus missionfootball op p-day, dus er is een hele kleine kans dat we kunnen mailen... Maar het wordt dan waarschijnlijk de dag erna dat we mailen tijdens onze lunch (ongeveer rond 12 uur).
Vanmorgen voelde ik me niet helemaal lekker, maar de elders wilden voetballen. Ik dacht dat de hele zone bij elkaar kwam om te oefenen, maar het bleek alleen ons district te zijn (4 elders en ons). En wij waren gewoon in nette kleren. Ik ben dus nu vies, want zo geweldige voetballers zijn geen van alllen, dus we hebben gewoon meegevoetbalt. En ze waren onder de indruk daarvan. Gewoon stoere sportieve meiden. Al houdt sister Zechmann totaal niet van voetbal dus dat is erg jammer. Maar we hebben leuk meegedaan en Kev, je mag trots op me zijn want ik heb een elder gepingelt (was een amerikaan maar toch ;) )
Verder vind ik het zendingswerk echt geweldig. Vooral als we onderzoekers hebben die vooruitgang maken richting hun doop. Maar het is nu ook weer erg veel zoekwerk naar nieuwe mensen. We proberen zoveel mogelijk afspraken tussen 6 en 9 te hebben zodat we niet in vrieskou hoeven te kloppen. Na weken van zon, af en toe een dag regen, tussen de 10 en de 15 graden is de temperatuur ineens enorm gedaald naar 's ochtends 4 graden tot 's middags 9 graden (op een goede dag). Vandaag is het grijs. Wat anders? Het is p-day en het regent bijna altijd op p-day. Hahahaha.
Het was hier op 5 november feest omdat een of andere kerel de huizen van parlement probeerde op te blazen en dat was niet gelukt. Maar waarom ze dat vieren weet ik dus niet. Ik hoor vaak halve verhalen daarover. Maar goed :P Verder was het afgelopen zondag ook remembrance zondag, een soort 4 mei, maar we hielden tijdens de kerkdienst 2 minuten stilte na het avondmaal. Maar ook daarachter weet ik niet helemaal het verhaal. Iedereen draagt hier een poppyflower, en omdat ik niet engels ben, vond ik het niet geheel gepast om met 1tje rond te lopen. Mischien doe ik het volgend jaar wel.
Maar met al dat feestgedruis en de temperatuur die ineens gigantisch daalt kreeg ik ineens de doodstuipen voor transfers. Ik vind het niet erg om overgeplaatst te worden, maar ik vind het wel erg om overgeplaatst te worden vlak voor de feestdagen naar een gebied waar ik niemand ken.Sister Zechmann heeft een gloeiende hekel aan verjaardagen tijdens de zending. Die heeft er ook 2 tijdens haar zending (13 december). Dus jah, die begrijpt dat ik er tegenop zie.Ik heb afgelopen week enorme last van heimwee gehad. Zondag zag de bisschop dat ik het even erg moeilijk had, (ik zat naast een onderzoekster dus ik kon niet gigantisch in janken uitbarsten gelukkig), en hij kwam naar me toe om te vragen of het allemaal goed met me ging, en ik zei heel droog, op zich wel, maar emotioneel heb ik betere tijden gekent. Hij moest wel even lachen. Ook hij is op zending geweest en ik merk echt het verschil als je even je ei kwijt moet of je het bij iemand doet die op zending is geweest of niet.
Maar verder gaat het goed. We onderwijzen dus nog steeds Brandon en Joshua die gedoopt gaan worden op 5 december (ik hoop dat ik daar ook bij kan zijn). En Ryan, hun vader, zit bij de lessen dus op die manier heronderwijzen we hem ook.Verder onderwijzen we Rebecca weer. Sister Costagliola en ik hadden haar in het gebiedsboek gevonden, eigenlijk haar zoon, en besloten toen deuren te kloppen in haar straat en op die manier in contact te komen. We vonden toen Rebecca die we hadden onderwezen, die een getuigenis had ontvangen van het boek van Mormon en Joseph Smith, maar die niet naar de kerk kwam. En omdat ze niet kwam lieten we haar vallen, maar ik had sterk het idee dat we haar moesten blijven onderwijzen.Dus deze week gingen sister Zechmann en ik langs en ze vertelde dat God haar in haar droom had verteld dat Joseph Smith een profeet was en dat ze wat ze nu doet voor haar man doet. Maar ze begrijpt haar eigen dromen niet helemaal. En ze is een hele simpele vrouw die niet veel engels spreekt, maar het op zich wel begrijpt.We onderwezen haar dus, en vroegen haar wat het probleem was om naar de kerk te komen. Heel simpel... Ze wil niet afhankelijk zijn van anderen, dus ze neemt liever geen lift aan maar loopt naar de kerk. Nou, dat was geen probleem, we liepen met haar naar de kerk zondag :D (wat dik een half uur lopen was op een begrafenis tempo)De poststaking is gelukkig voorbij want ik leef gewoon op post!!! (vooral nu iik een beetje heimwee heb)Gister kreeg ik post binnen (ik geloof dat die op maandag of dinsdag vorige week was geschreven).Mam, ik voel me zo dankbaar dat ik geen donder weet van alles wat er in de wereld gebeurd met die varkensgriep etc. Ik hoorde namelijk dat het vaccin helemaal niet goed bleek te zijn etc etc. En heel eerlijk, ik vond het erg paniekzaaien. En ik ben zo blij dat die paniekzaaierij mij bespaard blijft. Want ik voel me een stuk gelukkiger zonder dat alles. Misschien is een beetje wereldkennis goed, maar op dit moment boeit het me helemaal niet.Ik hou ontzettend veel van jullie!!! Ik stuur trouwens binnenkort een klein pakje voor Sinterklaas op. Ik heb nog niet voor iedereen een cadeautje, maar ik kan de eerste paar dingen al wel sturen, scheelt ook weer plaats ;) Dus ook mijn sintcadeautjes komen in delen aan ;)
Heel veel liefs,
Tosca

4 nov

Lieve allemaal,

Geen verschoven p-day, maar het was veel te druk om 2 computers tegelijk te krijgen en aangezien we eigenlijk maar een uurtje mogen mailen, en het erg irritant is om 2 computers een uur na elkaar te krijgen konden we gister niet mailen. Ik heb Chris Wright gevraagd om jullie een berichtje te sturen, maar ik denk dat hij het vergeten is?
Maar goed, we hebben nu lunchpauze en nemen nu dus lekker de tijd om te mailen.Hier gaat alles best lekker. Ik ben verschrikkelijk moe omdat mijn collega praat in haar slaap. En niet fluisteren ofzo, nee, hardop hele verhalen! Erg grappig ook wel :) Maar zeer slecht voor mijn nachtrust.Ik ben dus permanent moe, maar desalniettemin ben ik wel blij en gezellig. Het weer hier valt redelijk mee, af en toe hebben we een regenachtige dag. De temperatuur is wel drastisch gedaald en het is nu overdag tussen de 7 en de 11 graden en 's avonds daalt het niet heel erg diep, maar het begint wel echt koud te worden!
We hebben een aantal hele goede onderzoekers, maar eigenlijk geen met doopdatum. De oudste kinderen van de inactieve man willen graag gedoopt worden. Omdat Joshua nu 7 is en pas eind november 8 wordt zullen ze op 5 december gedoopt worden! Heel erg fijn nieuws, maar het jammere is dat het pas volgende transfer is.En aangezien ik vermoed dat ik er dan niet meer ben zijn het toch mijn dopelingen, maar ik zal er waarschijnlijk niet meer bij zijn. Dat is wel erg jammer!
Afgelopen zondag hadden we een heel gezin in de kerk waarvan er 4 gedoopt kunnen worden, en in de middagdienst hadden we nog een onderzoeker. Maar geen van deze mensen hebben de doopdatum aangenomen! :( Maar ze willen wel dat we hen blijven onderwijzen, maar we kunnen ze donderdag pas zien. Dat is erg moeilijk vind ik.Maar onze districtleider heeft er vertrouwen in dat we het kunnen, en omdat ze naar de kerk zijn geweest kunnen ze nog steeds dit transfer worden gedoopt. Maar dan moeten we ze wel kunnen onderwijzen en moeten ze ook begrijpen dat onze kerk de enige kerk met de juiste authoriteit is!
Maar verder is het wel leuk. Afgelopen p-day zijn we naar de ruine van Kirby Muxloe geweest wat echt ontzettend mooi was! We zijn er samen met Grace heen geweest en we hebben er veel foto's gemaakt. Ik stuur er een zooitje op met de mail :)
Hoe is het thuis verder? De poststaking was verschrikkelijk want ik heb een week geen post gehad en wat heb ik dat gemist zeg!!! Gelukkig kreeg ik maandag en gister een hoop post. Ik heb iedereen thuis al geschreven en dat is ook op de post. Ik heb nu eindelijk over sisterstransfer geschreven :P Hahahaha. Ik was dat echt zo straal vergeten. Soms maken we dingen mee en dat maakt echt totaal geen indruk op me ofzo. Vorige week hadden we zone conferentie en een hele groep elders trok de auto van president Ogden, hiermee wilde ze een punt duidelijk maken, maar toen we het daar gister over hadden was ik dat dus totaal vergeten! Elke dag maken we nieuwe dingen mee, spreken we met andere mensen, en ik onthoud dan ook heel slecht gezichten en namen van mensen die we maar 1 keer ontmoeten.
Het werk is geweldig, ook wel vermoeiend, maar verder prima :)Ik hou heel erg veel van jullie! Ik denk veel aan jullie.
Heel veel liefs,Tosca

28 okt

Lieve allemaal,
Niks aan de hand, ik leef nog! Pday is een dagje verschoven deze week in verband met zoneconferentie. Gister had ik dus zoneconferentie met de Leicester en de Nottingham zone samen.Het was, zoals gebruikelijk, erg geestelijk.En raad eens... ik moest een toespraak geven! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! Dat was dus wel even heel erg spannend, want het was mijn allereerste toespraak in het engels! Het onderwerp was niet moeilijk, namelijk geloof in Jezus Christus.
Het werk gaat hiet even minder lekker. We hebben een dip waarin we onszelf tegenover de Heer moeten bewijzen dat we het waardig zijn om mensen te vinden die klaar zijn om het evangelie aan te nemen en gedoopt te worden.
Elisabeth was een beetje van de aardbodem verdwenen en ontweek elk contact dat we probeerden te leggen. Uiteindelijk kregen we haar vorige week donderdag te pakken en ze vertelde ons vriendelijk dat ze terug naar haar familiekerk gaat en deed daarna de deur in ons gezicht dicht voordat we verdere vragen konden stellen.Ik was daar dus echt best wel van streek van. Helemaal omdat de dag ervoor Nicole ons liet weten dat ze meer voelt voor de katholieke kerk en onze kerk niet verder wil onderzoeken.We onderwijzen nog wel Ryan omdat hij echt heel erg graag terug wil keren naar de kerk. Dus dat is nog even een spannende situatie. Nicole luistert wel naar de lessen, maar wil zich er verder niet mee bemoeien. Ik weet dat ze vast veel vragen enzo heeft, maar ik vind het moeilijk om goede vragen te bedenken zodat ze zich opent naar ons. Zeker omdat ze erg gesloten is, en ze mij wel mag, volgens sister Zechmann, maar mijn collega niet zo.
Toch hebben we 2 hele goede mensen gevonden en ze hebben beide gelezen in het Boek van Mormon en beide hebben we de eerste les onderwezen en ze willen meer weten. HOERA! Dat is dus wel heel erg leuk :) Maar we zullen zien hoe het verder gaat, want ik heb gemerkt dat te vroeg juichen niet altijd helpt.Verder hebben we nog wel een paar goede mensen gevonden waar we deze week afspraken mee hebben.
Ik ben echt ontzettend blij in het werk. Het is heel hard werken, ik heb net 2 hele grote teleurstellingen gehad met Elisabeth en Nicole en het was even moeilijk om mezelf weer op te pikken, maar ik heb het gedaan. En ik ben niet ontmoedigd.Verder geeft sister Zechmann mij de kans om meer te leren. 3 avonden per week rapporteer ik aan de districtleider over de gang van zaken. Dat vind ik erg leuk, en ik leer er ook meer van. Het grappige is dat mensen om me heen MIJ als senior companion behandelen, en niet sister Zechmann. Dat is best een beetje raar, maar ook erg grappig. Komt vast ook omdat ik lang ben! :)
Komende transfer krijgen we er nog 2 chineessprekende zendelingen bij uit china. Onwijs gaaf! Verder krijgen we ook 2 nieuwe zusters erbij.
Gister tijdens de zone conferentie vertelde sister Ogden over haar ervaringen tijdens haar eerste keer dat ze op splits ging met de zusterzendelingen (sister Costagliola en sister van Eeden) en ook haar tweede keer was met mij:PDus dat was erg leuk. En ze vertelde haar ervaringen daarover, en dat was erg leuk.
Zo, het is volgens mij weer tijd.Vandaag hebben we gezellig p-day met Grace samen en we gaan naar Kirby Muxloe castle/ruins bezoeken. Schijnt erg mooi te zijn. En al is het niet open, als we er al omheen kunnen lopen vind ik dat erg leuk :)
Dus volgende week krijgen jullie weer foto's. Ik ben straal vergeten welke foto's ik jullie vorige week heb gestuurd.
Ik hou heel veel van jullie en mis jullie best.Heel veel liefs,Tosca

20 okt

Lieve allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het wel lekker. Ik ben alleen echt heel erg moe omdat ik vorige week dinsdag eigenlijk weer een beetje ziek op bed lag, en aangezien wij zusterzendelingen harde werkers zijn betekende dat dat ik maar 2 uur heb geslapen en daarna gingen we weer gewoon verder met werken. Aangezien het de dag voor transfers was hebben we niet echt gewerkt, maar hadden we een DA (dinner appointment) en daarna "korrelatie" (officieel heet het wijkcoordinatie, maar waarom iedereen het korrelatie noemt mag joost weten).En verder werd ik mijn tweede nacht met mijn nieuwe collega sister Zechmann, dus midden in de nacht wakker omdat ik dacht dat ze vroeg of ik het licht aan wilde doen en omdat ik niet wist dat het midden in de nacht was deed ik het licht aan, deed ik mijn ochtendgebed, en dacht, waarom gaat het alarm niet af? Keek ik op de wekker: 2 uur snachts!Gelukkig viel ik wel meteen daarna in slaap, maar ik ben wel echt wakker geworden, met licht aan en alles.Verder gaat het redelijk goed met me ;)
Mijn nieuwe collega rijdt een stuk veiliger gelukkig. Ze heeft dan ook haar rijbewijs wat langer dan sister Costagliola.Er is maar 1 nieuwe zuster erbij gekomen en in zendingstaal is zij meteen mijn 'zusje' omdat mijn trainer mijn 'moeder' in de zending is.Sister Zechmann komt uit Oostenrijk en ze is een stuk rustiger in alles, minder gestresst. Ik mag haar graag al had ik meer lol met sister C. Maar nu werken we heel goed samen als zendelingen en ze is echt mijn collega, wat heel fijn is.
Ik heb maar een kwartiertje om te mailen nog, ik print de mailtjes van jullie uit zodat ik straks terug kan schrijven.
Laatste nieuws over mijn onderzoekers:Elisabeth heeft een beetje tegenstand van haar oudere zus. Het probleem is dat zij toen ze jong was in de Methodist kerk is gedoopt (sorry, ik heb geen idee wat Methodist in het Nederlands is). Waar het probleem op neer komt is dat als zij terug naar Zimbabwe moet, en gedoopt is in onze kerk, dat haar familie niks meer met haar te maken wil hebben. Dus heeft ze haar eigen doopdienst afgezegd.We hebben echt alles in ons vermogen geprobeerd om haar bezwaren op te lossen, zelfs tot het pushy zijn toe, maar het is echt moeilijk. Ik ben daarin gewoon even een beetje kwijt wat we met haar aan moeten op dit moment. Ik bid voorlopig alleen dat ze in Engeland mag blijven zodat we haar kunnen dopen, of dat ze de moed mag nemen om gewoon gedoopt te worden ondanks haar familie.
Scott, is terug van vakantie en kwam niet naar de kerk ondanks dat hij zei: jajaja. Goed. We hebben hem gister kunnen onderwijzen en serieus, dat is 1 van de beste lessen die ik ooit heb onderwezen! Ik nam gewoon het voortouw (ook omdat ik hem al ken, en sister Zechmann nog niet) en we hebben de eerste 3 lessen (herstelling, plan van zaligheid en het evangelie van Jezus Christus) herzien en hem opnieuw uitgenodigd om gedoopt te worden. Het plan is nu voor de 7e november.
We kwamen er achter dat het gezin dat we onderwijzen (hij is lid, zij niet, hebben 5 kinderen) dat ze niet getrouwd waren... jah, uhm hoe vertel je ze doodleuk dat ze moeten trouwen? Dus ik kwam met sister Zechmann om haar voor te stellen aan het gezin en ze begonnen zelf over trouwen of het nodig was (ja, het is een gebod van God).De volgende dag hadden we weer een afspraak en blijken ze naar het stadhuis te zijn geweest en ze gaan op 4 december trouwen! En op 5 december kunnen we niet alleen Nicole, maar ook de oudste 2 kinderen dopen! :D Want de 1 na oudste is dan ook 8! :DHelaas is het pas volgende transfer, en ik vrees dat ik er dan niet meer ben.Maar mocht ik overgeplaatst worden, dan vraag ik toestemming of ik daar heen mag, kan me niet schelen of ik dan in Wales zit of waar dan ook, ik wil er graag heen om in ieder geval bij de doopdienst te zijn.
Ik ga snel printen, want ik word zo van de pc gegooid (er zit een timer op).Heel veel liefs!!!Tosca

6 okt

Lieve allemaal,

Volgende week is dus transfers en mijn collega zal definitief overgeplaatst worden (om redenen waarover ik naar huis heb geschreven). Dat betekent dus dat ik volgende week een hele korte p-day heb omdat we naar Birmingham moeten, en deze zal op woensdag zijn.
Hier gaat alles goed. We hebben een hele zware week gehad afgelopen week, met erg veel moeite om achter iedereen aan te rennen.Sukminder mocht niet naar de kerk gaan van zijn baas en vond dat onwijs moeilijk! Hij moest zelfs bijna huilen. Verder mag hij toch aanstaande zaterdag gedoopt worden :D Samen met Anthony, het pleegkind van de wijkzendingsleider, die nu eindelijk zijn geschreven toestemming van maatschappelijk werk heeft!Whoohoo! Dus komende zaterdag hebben we zeer waarschijnlijk weer een doopdienst. :)
Elisabeth is deze week alleen maar bezig geweest met de immigratiedienst en is daardoor zo opgeslokt geweest dat ze onze afspraken vergeten was, dat ze in het ziekenhuis belandde waar ze 2 nachtjes moest blijven, omdat haar astma wel heel erg is geworden. En daarna wilde ze naar de kerk komen, maar verdween ze ineens naar Peterborough! We probeerden haar daar naar de algemene conferentie te krijgen, maar het was onmogelijk om haar te pakken te krijgen. Als het allemaal goed gaat hebben we morgen een afspraak met haar.Als ze weer naar de kerk is geweest kunnen we haar pas opnieuw uitnodigen om gedoopt te worden, maar dat zal dan waarschijnlijk pas op 30 oktober zijn, aangezien we dan weer een nieuwe doopdienst zullen hebben. Het is de bedoeling dat om de week we een doopdienst hebben, niet elke week.
Verder onderwijzen we nog steeds Arash, maar het is vrij moeilijk om hem te onderwijzen aangezien hij van 8 tot 8 werkt! We onderwijzen hem 2 keer per week en hij heeft heel veel vragen, maar houdt zich niet aan zijn commitment om te lezen en te bidden, maar komt wel naar de kerk, en zolang hij naar de kerk komt, moeten we hem blijven onderwijzen, ook omdat hij ja tegen doop had gezegt! We zullen zien, maar hij is op dit moment niet erg sterk als onderzoeker.
Verder hebben we in Sukminders restaurant, waar hij dus werkt, een man ontmoet uit India die Christen is! Hoera! Hij wilde meer weten over de kerk en gister hebben we hem onderwezen. Hij is echt heel goed, en ik hoop echt oprecht dat hij verder onderwezen wil worden en zondag naar de kerk komt.
Scott komt volgende week dinsdag terug van zijn vakantie en als hij nog steeds geinteresseerd is en naar de kerk komt, wordt hij op 30 oktober gedoopt (aangezien het plan de 31ste is, maar hier wordt halloween best groot gevierd).
Nou ja, dat waren zo ongeveer de laatste updates denk ik...
Owjah, leuk grapje: Jonah went to Wales (whales, hahahaha).
Lekker flauw.
Hier is trouwens een universiteit die De Montfort university is, en ik vroeg me af... De Montfort... klinkt wel heel erg Nederlands. Klopt dat?
Pap, kunt u voor mij een toespraak vinden en mailen of printen en sturen: The greatest generation of missionaries - M. Russell Ballard, algemene conferentie oktober 2002.Alvast heel erg bedankt! Had u het Satan verhaal over Preston al gevonden? Ik weet dat jullie een boek hadden gekocht (mam waarschrijnlijk) overhet begin van de kerk in engeland of over de Prestontempel geschiedenis en dat het daar instond ofzo...
Heel veel liefs,Tosca

Dinsdag 15 Sept. mail

Lieve allemaal,

Vanmorgen vlak voordat we weggingen de laatste post van mam en pap gehad van 11 september (zodat jullie een beetje weten wanneer de post aankomt). De CD is heel aangekomen Kev, echt heel erg bedankt voor het maken. Helaas mogen we niet naar 'gewone' muziek luisteren en wil mijn collega die regel echt niet breken. En aangezien we ook niet met koptelefoon ofzo mogen luisteren (omdat het je scheidt van je collega wat niet de bedoeling is), kon ik dus niet naar de cd luisteren. Mijn districtleider is er echt heel erg blij mee en hij gaat in januari geloof ik naar huis en hij kan niet wachten tot hij m mag luisteren.

Het zendingswerk gaat best lekker al is het weer hard werken om mensen te vinden. We hebben zondag 5 uur deurengeklopt (ze hebben hier vaak geen bel dus dat is echt kloppen) en een paar goede mensen gevonden met wie we een vervolgafspraak hadden. Ja, kwamen we daar dus gister, niemand! Niemand is gister de afspraken nagekomen. Een paar mensen belden netjes af omdat ze niet konden, maar we hebben nog niet met iedereen een nieuwe afspraak.
We hebben Sukminder onderwezen. Hij is een vriend van Tarlok, onze laatste dopeling. Ik sprak hem aan op straat en gaf hem een folder, bleek hij 5 minuten later bij Tarlok te zijn en hebben we hem kunnen onderwijzen. Dankzij de vertaling van Tarlok, want Sukminder spreekt ongeveer 5 woorden engels en we hebben niet altijd een idee hoeveel hij begrijpt. Hij werkt in een indiaas restaurant, maar daar eten vooral mensen uit India, dus we hebben echt geen idee hoeveel hij verstaat en begrijpt. Maar hij was echt mega enthousiast en wilde naar de kerk komen. De tweede keer dat we hem onderwezen was in het restaurant waar hij werkt (geen goede plek om te onderwijzen) en we hebben hem uitgenodigd om gedoopt te worden en hij zei ja. Serieus, het was echt een minuut stil en sister Costagliola en ik keken hem aan van: huh, meen je wat je zegt? Begrijp je wat we zeggen?We lieten Tarlok vertalen en stelden de vraag dus nog een keer. Ja, hij wil gedoopt worden. Weer bleef het even stil en toen stond sister Costagliola op en riep enthousiast: Gimme 5! Waarna ze een high five deden :P
Maar hij is een goede. We hadden jeugdwerkpresentatie afgelopen zondag en hij was echt heel enthousiast en vond het mega leuk. Waar ik niet bij stilstond is dat jeugdwerkpresentaties hartstikke goed zijn voor zendingswerk omdat de basisprincipes van het evangelie op de meest simpele manier worden onderwezen! :)
Daarnaast hebben we Scott. We spraken hem aan op straat en hij was heel enthousiast dat hij de zendelingen weer had gevonden, want op de een of andere manier was hij aan een folder van onze kerk gekomen, maar het adres van de kerk stond niet in de folder en hij wilde graag naar de kerk komen. Hij is niet zo heel erg trouw nog met het nakomen van afspraken, maar hij vind het wel fijn dat we langskomen. Helaas was hij zondag ziek en kon hij niet meekomen naar de kerk. Hij wil graag gedoopt worden en we hebben hem verteld dat dat absoluut kan :)1 klein probleempje maar, hij gaat volgende week 3 weken op vakantie naar Frankrijk... grrr. En omdat hij nog een extra zondagje in de kerk moet zijn gaan we hem vanmiddag uitnodigen om op Halloween (31 oktober) gedoopt te worden. Dat is wel jammer, want dat is tijdens het volgende transfer.
Herinneren jullie Irene nog? De vrouw die we op straat aanspraken en die in het gebied van de elders woont? Zij zou op de 12e gedoopt worden, afgelopen weekend, maar zij zit een beetje in de gevangenis omdat ze gelogen heeft over haar paspoort. Ze wordt waarschijnlijk het land uitgezet en moet terug naar Nigeria. De kerk in Nigeria is hartstikke bekend en ik hoop van harte dat zij, als zij inderdaad het land uit wordt gezet, daar de kerk opnieuw mag vinden en gedoopt zal worden.
Verder is het nu hard werken om nieuwe mensen te vinden, onderwijzen en uitnodigen om gedoopt te worden. We hebben een vrouw onderwezen die aan de ene kant heel oprecht is en heel oprecht luistert naar onze boodschap maar aan de andere kant wilde ze deze week niet naar de kerk komen. Ik heb het gevoel dat we langs moeten blijven gaan, maar mijn collega is van de slag: komen ze niet naar de kerk? laten vallen die hap.Dus dat is soms wel heel erg moeilijk om daar achteraan te blijven gaan.De Bromley's, bij wie we wonen, zijn nu voor 2 weken op vakantie, ergens in zuid Frankrijk en het is best stom zonder hen te wonen. Ieder geluidje dat we nu horen, ook omdat ze vertelden dat hun zoon af en toe langs kan komen, staan onze haren recht overeind.
Ja, het voetbalseizoen is weer begonnen. Engeland - Kroatie 5-1. Dat is ook een voordeel van bij leden wonen :)En broeder Bromley kwam heel gezellig even vertellen dat Nederland had gewonnen van Schotland. Volgend jaar is natuurlijk het WK, en met zoveel voetbalfans wil ik wel een beetje op de hoogte blijven wie er allemaal gaan spelen, wanneer de belangrijke wedstrijden zijn (wanneer mensen dus de deur niet opendoen of tegen je schreeuwen, zoals met engeland - Kroatie).Pap, welke bekende Nederlandse voetballers spelen in Engeland (de bekende clubs, niet de mietjesclubs).
Owjah, alle medicijnen hier zijn echt zwak! Aspirine is niet sterker verkrijgbaar dan 300mg. Ik heb nu een potje met aspirine en codeine 400mg! Ibuprofen is niet zwaarder verkrijgbaar dan... 200 mg! Ik gebruik zelf 400/500 mg. En ook st Janskruid doet weinig omdat het in hele lage dosis is. Mochten jullie nog bezig zijn met een pakketje voor mij, bij de Tuinen zou ik graag een grote pot St Janskruid willen hebben (doe er de hele winter mee dus dat scheelt).We hebben overigens een nieuwe bisschop, ik weet niet helemaal zeker of ik dat pap ook had geschreven, onze bisschop is een paar weken geleden veranderd. Nu is het bisschop Jones, hij is een amerikaan, erg jong! (27 of 28 ofzo)
Ik was het boekje aan het lezen met die vragen erin en kwam op een hele leuke vraag:Als je je geloof met een spel zou vergelijken, welk spel zou dat dan zijn?Ik heb daar 3 dagen overna zitten denken en ik heb besloten dat als ik mijn geloof met een spel moet vergelijken dat ik Ganzenborden neem.Lekker oerhollands, maar het is ook hoe ons leven er vaak uit ziet. Soms komen we in een put terecht en moeten we wachten tot iemand ons eruit haalt. Soms bewandelen we vreemde paden en moeten we 3 stappen terug doen (bekering) en soms zit het mee en vliegen we 3 stappen vooruit. En uiteindelijk is ons doel om bij God terug te keren met onze gezinnen.
Verder is deze stad echt vol met beesten. Zaterdagavond liep er een vos midden door de stad! We dachten dat het een hond was maar het was een mooie vos. Verder zondagavond zagen we een gigantische rat oversteken. Zelfs de kat die er achteraan rende schrok zich een rotje toen die zag hoe groot de rat was. Verder stond ik gisterochtend oog in oog met een eekhoorntje die me bespioneerde of ik ver genoeg weg was om uit het vijvertje in de tuin (van de Bromley's) te drinken.Verder hebben we praktisch om de dag een gigagrote spin in huis. Geen kruisspinnetjes maar van die enorme enge grote zwarte spinnen. Ik weet wel dat ze niet giftig zijn, maar eng zijn ze wel!!!Ik hou hartstikke veel van jullie. Misschien mag ik een beetje schrijven op Zone Conferentie, anders volgende week pas.
Heel veel liefs,Tosca

Vandaag zijn de transfers, en raad eens; sister Costagliola en ik blijven. Desalniettemin moesten we toch naar Birmingham omdat de zusters uit Peterborough 2 veranderden. Sister Blomberg is de trainer van sister Costagliola en zij ging naar huis gister (sis Blomberg niet mijn 'moeder'), dus haar collega zou helemaal alleen zijn, en bleef dus voor een halve dag bij ons. Dus we hadden een trio met sister Martinec erbij (zij komt uit Las Vegas, hartstikke lief, had foto's gestuurd vorige keer van de zoneconferentie volgens mij, zuster met lang krulhaar). En omdat zij dus nieuwe collega's kreeg, sister Styles en Sister Kuchec ofzo, (sorry geen idee hoe je het schrijft), moesten wij met haar mee naar Birmingham. Was megagaaf omdat ALLE 4 de elders bij wie ik op de MTC zat er ook waren. Verder was elder Rick Broekman er ook en we hebben lekker Nederlands met elkaar gesproken. Rare is dat ik wel gewoon in het Nederlands denk en schrijf, maar zodra ik ga praten is het eerst even lastig en zoeken naar woorden, omdat je nu gewend bent om Engels te praten, en als we eenmaal kletsen is het prima. Hij vond het enorm leuk om Nederlands te kletsen met me. Onze zending is aan het halveren. We hebben een groep van 150 zendelingen en binnen 3 transfers wordt de groep een groep van 80!!! :S Veel gebieden moeten sluiten, dus dat is erg tragisch. Afgelopen zaterdag hadden we dus een doopdienst. Patrick werd gedoopt en het was echt een hele bijzondere dienst. Ik moest het openingsgebed doen en ik werd ineens doodzenuwachtig omdat ik me besefte dat dit de eerste keer was dat ik in een zaal een gebed moest uitspreken. Ja, op de Zone Conferentie ook, maar voor een groep zendelingen is het heel anders (ook al waren president en sister Ogden erbij) dan voor de wijk. Gelukkig waren er veel mensen bij aanwezig. Verder nog iets anders. Een paar weken geleden spraken we een vrouw aan op straat. Haar naar is Ir`ene (ja, streepje op de e, maar werkt niet), en bleek dat ze binnen het gebied van de elders viel. We ontmoetten haar op een zaterdagavond en nodigden haar uit om naar de kerk te komen. We zorgden voor een lift en belden de elders dat ze naar onze wijk moesten komen omdat we een onderzoekster voor hen hadden. In de kerk had ze een heel streng gezicht, maakte aantekeningen en toen de elders haar dus 'projecten' (voorstellen gedoopt te worden), zei ze tot mijn verbazing meteen JA! Bleek nou, dat ze tegen hen had gezegt dat ze voelde dat de Geest van God in onze kerk rust. Onwijs gaaf! Zij is Gouden! Afgelopen zondag kwam ze dus binnenlopen met degene die haar had opgepikt (ze gaat nu gewoon naar de Glenfield wijk, die in de middag is), en die zuster wilde Irene dus voorstellen aan ons, maar toen herinnerde ze zich Irene's verhaal, en zei: O, dit zijn de zusters die je tegenkwam. Irene zei toen het volgende: Yes, and I thank God every day for them, and blessed be their names forever! Ze wordt 12 september gedoopt :D Nu hebben we het weer even moeilijk, net als aan het begin van de vorige transfer. We hebben weer nieuwe onderzoekers nodig. Ondanks dat we een doopdienst komende zaterdag dus hebben, moeten we ook nieuwe mensen in de kerk brengen. Ik ben echt enorm dankbaar dat ik op zending ben en dat ik zoveel kan leren. En ik ben enorm dankbaar voor alle brieven, gebeden en andere steun! Ik baal enorm dat ik vorige week niet kon schrijven. Morgen doe ik waarschijnlijk de brieven van vandaag op de post, en ik moet nieuwe postzegels kopen.

Heel veel liefs,

Tosca

Leicester

Lieve allemaal, hier gaat het echt geweldig! We werken heel erg hard nog steeds.Zo hard dat we af en toe amper tijd hebben om te eten!Ik leer elke dag zoveel, niet alleen tijdens mijn persoonlijke studie maar ook tijdens companionshipstudie en gewoon gedurende de dag.
Ik denk en lees nog gewoon in het Nederlands, maar laatst had ik de gelegenheid om met elderBrandenburg (gemeente Almelo) even in het Nederlands te praten, sowie dat was raar!Ik articuleer alles heel erg, en hij heeft een verschrikkelijk engels accent, hahaha.Maar het was erg fijn om weer gewoon even Nederlands te kletsen.
We hadden zoneconferentie woensdag. Dat was echt onwijs gaaf. 2 zones samen, de Leicester ende Nottingham zone samen. President Ogden en zijn vrouw waren er. Er wordt gezongen voor diezendelingen wiens verjaardag langs is gekomen en ze mogen wat lekkers uitkiezen.Er wordt les gegeven, trainingen, en allerlei leuke dingen ook speciaal voor de zendelingen gedaan.Ook heb ik mijn "oma" ontmoet.In zendingstermen is dus je trainer, voor de zusters, je moeder, en haar trainer is dus mijn oma.Ik stuur een foto mee in de bijlage :) Mijn oma is Sister Blomberg, zij komt uit Zweden.Ook heb ik Sister Styles ontmoet. Adrian had verteld dat hij haar had ontmoet op hun afscheidshaardvuuravond.
Ik heb geleerd dat de kortste tekst in de Bijbel ook meteen de meest indrukwekkende tekst is!Johannes 11:35 'Jezus weende'.Zo een indrukwekkende tekst!!! Het ging hier over de dood van Lazarus.Ik heb het opgezocht in mijn Nederlandse Bijbel en als je niet goed kijkt naar de tekstverwijzingendan lees je zo over dit zinnetje heen!
Pfft, soms is er zoveel te vertellen dat ik niet weet waar ik moet beginnen!Ik was tijdens mijn persoonlijke studie de Verzoening aan het bestuderen en aan het nadenken overonze doopverbonden en het avondmaal toen ik tot een bijzondere gedachte kwam.
Op 4 mei is het 2 minuten stil in Nederland. Deze stilte wordt met het grootste respect behandelddoor iedereen.Elke week hebben wij de mogelijkheid om in de kerk van het avondmaal te nemen en 5 minuten stil te zijnen onze Heiland Jezus Christus en Zijn Verzoening te herdenken.Ik vond dat wel een hele indrukwekkende gedachte, en ik merk dat ik op 4 mei er ongeveer op stadat iedereen die 2 minuten stilte met respect behandeld, maar dat ik lang niet altijd die stiltetijdens het Avondmaal met datzelfde respect behandel.
Verder lees ik tijdens het ontbijt in de zogenaamde "zendingsbibliotheek".Op dit moment ben ik Ons Erfgoed aan het lezen (in het engels). En ik heb ontdekt dat in 1898de eerste officiele zusterzendelingen zijn geroepen en aangesteld. Voorheen gingen zusters welmet hun partners mee op zending, maar zij waren nooit officieel geroepen en aangesteld omhet evangelie te verkondigen. Ik voel me zeer vereerd om 1 van die 'uitverkoren' vrouwen te zijndie is geroepen en aangesteld om het evangelie te verkondigen.Ik heb een grotere liefde voor de schriften ontwikkeld, en dat terwijl ik pas 1 maand nu in het veld ben.(4 weken morgen).

mailtje tussendoor

Ik ben nu eindelijk echt een groentje. Het was heel erg raar om vanmorgen geen collega meer te hebben en niet de hele tijd te vragen of we konden gaan eten of ze mee ging naar de badkamer etc.
Na 2 uur in de auto te hebben gezeten (met alleen br Mount van de MTC en 5 elders) kwamen we aan bij de missionhome. Als het goed is sturen ze de foto's die toen zijn gemaakt met president en zuster Ogden ook naar huis (via mail of post) om te laten weten dat ik nog leef en dat ik niet gegijzeld ben door de elders hihi.
Ok, mijn nieuwe collega is Sister Costagliola. Ze is 7 maanden in het veld, en ze komt uit Italie. Ze is nu al heel erg aardig en ik ben blij dat ik geen Amerikaanse college heb. Er zijn best wel een aantal zusters in het veld, een stuk of 15. Groot zendingsgebied joh!
Even iets heel belangrijks; MIJN NIEUWE ADRES:Sister van Eeden7 Westleyh RoadGlen ParvaLeicester LE2 9TPEngeland
We worden niet aangemoedigd om dit aan de hele wereld bekend te maken, maar de post via de missionhome komt 2x per transfer, dus op zich is het wel fijn om post gewoon “thuis” gestuurd te krijgen.Pakketjes wordt verzocht wel naar de missionhome te sturen. Ik ben straal vergeten om een telefoonnummer voor noodgevallen door te geven, maar die heb ik nu niet bij de hand. We mailen in de bibliotheek.
We wonen bij leden in begreep ik en vanavond is meteen vol vergaderingen. Wijkraad, en coordinerende raad etc etc. Welkom in de kerk hahahaha.

eerste "field"-adres

Sister Tosca van Eeden
7 Westleigh road
Glen Parva
Leicester
Leicestershire LE2 9TP
Engeland

Eerste mail

Vanaf dit moment zal ik proberen het een en ander op dit blog te posten, en zoveel mogelijk meegeven van Tos d'r zending.

M.v.g.

Kevin (broertje van ~)

-------------------------------------------------------------------------------------------

Ok, met mij gaat het goed. Ik mis jullie verschrikkelijk! Ik mis Nederlands spreken, ik mis af en toe ook gewoon normaal Nederlands eten. Ik heb gelukkig geen last van heimwee, maar heb het vooral zondag, erg zwaar gehad omdat ik gewoon thuis mis en Nederlands mis! (de taal).Gister toen er post werd uitgedeeld tijdens de lunch en ik kreeg niks, had ik het echt zo verschrikkelijk zwaar!!! Mijn collega kreeg wel wat en ik was zo blij voor haar, en zij voede zich schuldig dat zij wel wat kreeg en wij niks.Mijn collega is sister Shattuck, zij komt uit California en woont sinds een paar jaar in Utah.Ze is echt een schat! En we kunnen echt heel open met elkaar praten. Dat komt ook omdat we als 1 van de opdrachten tijdens het plannen van de week (we hebben ook dagelijkse planning), met elkaar onze persoonlijke doelen moeten bespreken, de goede punten van de ander en onze eigen mindere punten. Gister hadden we al een groepsgesprek gehad met alle zusters, en dat was erg emotioneel geweest, en toen 's avonds nog een keer een zogenaamd "Companionship Inventory".
Goed, de groep zendelingen die nu in de MTC is, zijn allemaal van dezelfde vertrek en aankomstdatum. We hebben een groep van 29 zendelingen waarvan er 5 zusters zijn. Ik zit gelukkig in een dubbel koppel en niet in het trio.3 zusters komen uit USA en 1 uit engeland zelf.

Ik weet gewoon van pure enthousiasme echt niet meer wat ik moet schrijven!We hebben intensieve klassen waarin we soms alleen maar zitten en luisteren, de devotionals, en dan de Predik Mijn Evangelie (PME) klassen, waarin we zelf moeten studeren, leren, getuigen en begeleid worden.Het is echt zo ontzettend intensief!!!
Soms heb ik erg veel moeite om mezelf in het Engels uit te drukken. Het volgen en lezen van engels gaat prima, maar op het moment dat ik moet onderwijzen, getuigen of bidden, dan heb ik het soms erg moeilijk. Gister kwam 1 van de onderwijzers binnen, het zijn allemaal teruggekeerde zendelingen, die in Nederland had gediend. Hij had in Eindhoven gezeten en ik moest de groeten van enkele leden daar doen. Dus tijdens het avondeten hebben we even gezellig in het Nederlands zitten kletsen en ik was daar echt zo dankbaar voor!!!
Er zijn 3 districten, en onze district leider is echt een goede jongen, met veel kennis van waar wat in de schriften staat, en hoe dat toe te passen. Hij dient echt met veel respect, liefde en nederigheid.Ik hou van jullie, ik mis jullie.

Het werk is echt geweldig, maar ook moeilijk!Vanmiddag naar de tempel, zie er erg naar uit.
Heel veel liefs!!!Tosca

Aanstelling en vertrek

Woensdagavond ben ik aangesteld als voltijd zendeling van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.
Dit is gewoon lekker thuis gebeurd in besloten kring. De mensen die ik had uitgenodigd om bij te staan waren er allemaal aanwezig en de sfeer was echt goed.
Toen de zegen die was gegeven klaar was, voelde ik ook een verschil.

Het was dan ook vreemd dat er nog een dikke dag tussen mijn aanstelling en vertrek zat.
Maar deze dag heb ik heerlijk met mijn familie kunnen doorbrengen! Het was dan ook mijn moeders verjaardag :)

Over een uur vertrekken we al naar Schiphol. Mijn vliegtuig vertrekt om 14.55u.
En mijn volgende bericht zal dan ook zijn vanuit de MTC in Preston!

Ik heb er ongelofelijk veel zin in!

Afscheidsdienst

De tijd gaat snel voorbij en de dag van mijn afscheidsdienst brak zondag aan. Ik had een heleboel mensen uitgenodigd, maar ik had nooit verwacht dat er ook daadwerkelijk ZO veel mensen zouden komen!

Volgens de statistieken waren er ongeveer 170 mensen, waarschijnlijk zelfs meer! Het was echt ongelofelijk bijzonder!

Het zou mijn laatste keer zijn dat ik zou dirigeren, maar deze taak had ik uitbesteed aan Flora Vis omdat ik bang was dat ik anders heel erg emotioneel zou worden. Ik had zelf de lofzangen uitgezocht, wat natuurlijk niet alleen bij mijn roeping hoorde, maar ook een onderdeel was van mijn afscheidsdienst.

Na 6 jaar te hebben fungeerd als wijkdirigente/wijkmuziekleidster van de wijk Zoetermeer, werd ik ontheven van deze functie omdat ik op zending ga. Het was wel even slikken moet ik eerlijk zeggen.

Na het avondmaal begon de dienst met een muzikaal intermezzo van mijn zus. Het liedje dat ze heeft gezongen is terug te horen (niet ingezongen door haar helaas) http://www.youtube.com/watch?v=Svggcp66JEY via deze link.
Vervolgens had ik de bisschop gevraagd om te spreken. In de jaren dat we samen hebben gediend (al 6 jaar, eerst als raadgever in de bisschap en daarna als bisschop zelf) heb ik erg veel respect voor hem gekregen en hebben we een goede band opgebouwd. Hij sprak over onderwijs en zendingswerk. Onderwijzen in de kerk is een grote liefde van mij. Ik heb dit dan ook 2,5 jaar in de ZHV mogen doen en ik ben enorm dankbaar dat iedereen in de kerk, jong als oud, deze dankbare taak op zich mag nemen als hij of zij daartoe geroepen wordt.

Als tweede sprak mijn moeder over de verborgen talenten die we allemaal hebben. Natuurlijk sprak zij over haar eigen kinderen, want wie kent hen niet beter dan hun eigen moeder?
En ze daagde ons uit om onze gevoelens te uitten door die verborgen talenten.


Na het tussenlofzang sprak ik zelf, en ik ben altijd verschrikkelijk zenuwachtig voordat ik een toespraak moest geven, maar toen ik daar voor de kansel ging staan en zag de mensenmassa, was ik alleen maar vervuld met dankbaarheid en heb ik echt geprobeerd tijdens het geven van mijn toespraak om iedereen persoonlijk aan te kijken.

Mijn toespraak ging over gezinnen en het evangelie. Ik ben meer gaan beseffen in deze periode van voorbereidingen dat er nooit een andere manier is geweest van onderwijs dan in het gezin.
We waren hiervoor bij onze Hemelse Ouders, en toen we niet meer verder konden leren, kwam Hemelse Vader met het plan om ons hier op aarde onze eigen leerschool te hebben. En ook hier op aarde stelde God het gezin in.

In de proclamatie aan de wereld over het gezin, die in 1995 is opgesteld door de hoofdzetel van onze kerk, namelijk de profeet en de apostelen, staat het volgende:
'Man en vrouw hebben de plechtige taak om van elkaar en van hun kinderen te houden, en voor elkaar en hun kinderen te zorgen.
(...)
Het gezin is door God ingesteld. Het huwelijk van man en vrouw is van essentieel belang in zijn eeuwige plan. Kinderen hebben er recht op om binnen het huwelijk geboren te worden, en te worden opgevoed door een vader en een moeder die de huwelijksgelofte met volledige trouw eren. De kans op een gelukkig gezinsleven is het grootst als de leringen van de Heer Jezus Christus eraan ten grondslag liggen.'

Ondanks de zenuwen die ik al een paar dagen voor mijn toespraak heb gevoeld, heb ik bijna 20 minuten gesproken! Ik heb mezelf verbaasd :)

Vervolgens had ik enkele jong volwassenen gevraagd of zij het kleine jong volwassenenkoortje uit onze wijk wilde ondersteunen, ook enkele jonge mannen en jonge vrouwen zongen mee. En toen ze opstonden en vooraan gingen staan stonden er 45-50 mensen daar!
Het lied dat ze zongen heette: 'Wij leren de wereld zijn woord', beter bekend als "Leger van Helaman".
Mijn bisschop had me aangeraden om zelf niet mee te zingen zodat ik beter zou kunnen genieten.
En dat heb ik zeker gedaan! Het was daadwerkelijk een leger dat daar zong!
Ik heb echt ontzettend genoten!

Toen het lied klaar was, liep iedereen weg, behalve enkele jovo's. Diederik Linders stapte naar de microfoon en vertelde dat "mijn" oude jovokoortje nog een keer het getuigenis dat in het openingslied werd gegeven wilde delen, en nodigden me uit om mee te zingen.
De eerste twee noten was ik even emotioneel, maar daarna kon ik volop meezingen!
Het was zo'n verrassing!!!

Tot slot sprak president Rolf van der Put namens de ring en moedigde me aan om de beste zendeling te zijn die ik maar kan zijn en me volledig over te geven aan de Heer.

Na de dienst heb ik zoveel cadeautjes, knuffels en gelukwensen gehad dat het moeilijk meer te zeggen viel wie er allemaal waren geweest, maar ik ben enorm dankbaar voor iedereen die aanwezig was om mij steun te betuigen voor mijn zending.

Het is echt de meest geweldige dienst geweest die ik me kan herinneren. De herinneringen hieraan zullen me zoveel steun geven tijdens mijn zending!

Er was door mijn broertje en Arno een 'get together' georganiseerd waar enkele mensen nog naartoe kwamen. We hebben gezellig spelletjes gedaan (iets wat ik erg graag doe) en bijgekletst.

Deze dag is echt een dag om nooit meer te vergeten! Dit is het begin van mijn zending, en een goed begin is het halve werk.

Ik word woensdagavond in besloten kring thuis aangesteld als zendeling. Dit omdat mijn ringpresident niet in Nederland was tijdens mijn afscheidsdienst.

Kleine verandering...

Gister plaatste ik nog een bericht dat ik op 2 juli zou vertrekken, maar ik kreeg net een mail met daarin een nieuw electronisch ticket en het bericht dat ik toch op 3 juli zal vertrekken naar de MTC.

Meer info volgt nog.

De laatste dagen en de verleidingen

Zo, even weer een berichtje van mij. Het gaat goed met me, en volgens mij heb ik zo ongeveer bijna alles wat ik moet hebben. Koffers kan ik van mijn zus gebruiken, het waren ook haar zendingskoffers :)
Steeds meer mensen vragen aan me; heb je nog iets nodig?
Het klinkt raar, maar het zijn vooral kleine praktische zaken, zoals blarenpleisters, pantykousen en dat soort dingetjes die ik vooral nodig heb. Dat zijn dingen waar ik het zometeen 1,5 jaar op moet doen. Donaties zijn overigens altijd welkom! ;)

Ik ben nu vooral heel erg hard aan het werk, probeer wekelijks naar de tempel te gaan, dingen af te handelen en vooral op te ruimen en ben me ook op geestelijk vlak erg aan het versterken.
Dat laatste is vooral nodig nu er zoveel verleidingen langskomen.

In deze tijd van resessie en na dik een jaar werkloos thuis te hebben gezeten kreeg ik ineens een vaste baan aangeboden! Voor sommigen is dit geen verleiding, maar voor mij was dit het wel. Het was een leuke, uitdagende baan, met doorgroeimogelijkheden op een plaats waar ik het naar me zin had en waar ik ook werd gewaardeerd. Ik kon intern solliciteren en had dan een grote kans op de baan omdat ik het reilen en zeilen kende.
Ik hoop dat ze me over 1,5 jaar graag terug willen zien!
Natuurlijk is de ib-groep (regelaars van studiefinanciering) niet erg blij met het feit als iemand stopt met de studie en niet meteen verder gaat studeren, en die hebben me het dan ook flink moeilijk gemaakt. En doordat ik op zending ga val ik precies buiten de boot met bepaalde regelingen. Ook dit is voor mij erg moeilijk geweest!

Verder schijnt het mode te zijn dat als er mensen op zending gaan, zowel jongens als meisjes, dat ze dan ineens aantrekkelijker zijn voor het andere geslacht. Ook daarin ben ik al een paar grappige situaties in tegengekomen.

Maar ik laat me door niemand meer tegenhouden om op zending te gaan. Zeker niet nadat ik zondag een toespraak van een jonge broeder uit mijn wijk hoorde, die hij weer tijdens zijn zending had gehoord, wat de consequenties waren in het leven van een vrouw, omdat iemand 6 jaar voordat zij uiteindelijk lid van de kerk werd, zijn zendingsoproep had geweigerd.
Net als in 1 Nephi 3:7 staat: "Ik zal heegaan en de dingen doen die de Heer heeft geboden, want ik weet dat de Heer geen geboden aan de mensenkinderen geeft zonder een weg voor hen te bereiden, zodat zij kunnen volbrengen wat Hij hun gebied."
Zo zal ik ook 'heengaan en doen'.

Maar aan goede dingen zit ook een negatieve kant. Satan zal er natuurlijk alles aan doen om mij te ontmoedigen, en dat doet hij door nare confrontaties op te werpen door mensen uit mijn eigen wijk waar ik botsingen ineens mee heb, door hele dwarse vrienden op mijn pad te zetten die dingen beloven maar niet nakomen.

De tijd van afscheid is nu echt aangebroken. Veel vrienden die nog wat willen doen hebben nog tot mijn afscheidsdienst om af te spreken, want daarna is de rest van de tijd tussen mij en mijn familie.

Even laatste technische dingetjes. Ik zal niet tijdens mijn afscheidsdienst worden aangesteld als zendelinge, maar dit zal op 1 juli 's avonds bij mij thuis gebeuren in besloten kring.
Verder zal ik op 2 juli (mam's verjaardag) vertrekken vanaf Schiphol, waarna ik eerst naar London Heathrow vlieg, en vervolgens naar Manchester, waar ik opgehaald zal worden door mensen van de Missionary Training Center (MTC).
De volgende dag, op 3 juli, zal mijn zending dan echt beginnen.

Ik zie er erg naar uit! Ik heb er verschrikkelijk veel zin in! En ik ben er praktisch klaar voor.
Natuurlijk is afscheid nemen niet leuk, maar ik weet dat ik iedereen weer terug zal zien.
En ik weet wat dit voor mij betekend, wat dit in eeuwig opzicht kan betekenen. Natuurlijk heb ik geen zicht op wat het in de eeuwigheid daadwerkelijk zal hebben gedaan, maar ik heb, door wat ik heb geleerd al die jaren in de kerk, wel een goed beeld gekregen van dat stukje eeuwig perspectief.

Voordat ik wegga zal ik nog wel verder posten.
Liefs

UItnodigingen zijn weg.

Gister liep ik nog in de tempel heel enthousiast te vertellen over mijn zending. De eerste helft van de uitnodigingen voor mijn afscheidsdienst was de deur uit en ik was laaiend enthousiast.

Vandaag is de tweede helft van de uitnodigingen de deur uit gegaan, en plotseling ben ik vreselijk nerveus!

Ben ik wel goed genoeg voorbereid? Weet ik wel waar ik aan begin? Heb ik al mijn spullen al? Vergeet ik niks? Wat nou als...?

Twijfels of ik echt wel moet gaan heb ik totaal niet. Ik ben nog steeds erg enthousiast en ben erg dankbaar voor al het meeleven, liefde en aanmoedigingen die ik van iedereen krijg!

Mijn afscheidsdienst is op 28 juni in het kerkgebouw van zoetermeer (zie ook plaatje hieronder voor een kopie van de uitnodiging). Ik heb niet iedereen's adres, maar iedereen is welkom om te komen!

Graag wil ik een oproepje doen aan alle jong volwassenen, gehuwd of ongehuwd, of ze mee willen zingen met het jovokoor tijdens de dienst. Het gaat om het lied: Wij leren de wereld zijn woord (Leger van Helaman). Oefen dit thuis en neem een kopie mee aangezien we maar iets van 4 jeugdwerkzangboeken hebben en een kopiëer apparaat dat altijd leeg is in de kerk.

Ik ben nog steeds heel enthousiast, en dus ook verschrikkelijk nerveus. Ik heb er zin in! Maar het weggaan zelf vind ik erg spannend!

Tussenevaluatie

De tijd van afscheidnemen is al aangebroken. Niet omdat ik sommige vrienden niet meer zie, maar omdat er mensen op zending gaan voordat ik wegga.

Gister een heel gezellige dag gehad.

Eerst met de jong volwassenen van Eindhoven naar de tempel geweest om te dopen voor de doden, waarbij ik hele geestelijke ervaringen heb gehad. En daarna nog andere dienst in de tempel gedaan.

's Avonds was het afscheidsfeestje voor Mike Speksnijder http://elderspeksnijder.blogspot.com/ en Kilian Croese. Beide zitten in dezelfde wijk en vertrekken 2 weken na elkaar. Ook daar was het heel gezellig en heb ik met veel toekomstige zendelingen en teruggekeerde zendelingen gesproken over zendingswerk, voorbereidingen en dergelijke. Het was een erg verrijkende avond!

Vandaag was een spannende dag waarin ik een tussenevaluatie met mijn bisschop heb gehouden. We hadden een heel fijn gesprek over de voorbereidingen die ik nu tref, waar ik meer of beter op kan letten, en natuurlijk heb ik nog roepingen in de kerk op dit moment, en daar hebben we ook even over gesproken.

Ik ben erg dankbaar voor de steun die ik ontvang van mijn bisschop. Ik ben zeer dankbaar voor mijn roepingen als leerkracht in de ZHV en als wijkdirigente/wijkmuziekleidster. Ik ben zoveel gegroeid, zoveel meer van mijn Heiland, van de wijk en van de zusters voornamelijk gaan houden in deze roepingen!
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik verschrikkelijk dankbaar ben voor het verlossingswerk van onze Heiland, Jezus Christus.
Ik weet dat Hij voor ons onze zonden op zich heeft genomen, zodat wij ons kunnen bekeren. Ik weet dat Hij voor ons is gestorven aan het kruis en na 3 dagen weer is opgestaan zodat ook wij eens kunnen opstaan en terug kunnen komen bij Hemelse Vader.

Ik ben dankbaar voor de tempel, dat die nu in ons eigen land staat. Dankbaar voor het werk dat wij daar kunnen doen, zodat wij allemaal weer eens terug kunnen wandelen naar God.

Ik ben ongelofelijk dankbaar voor godsdienstvrijheid, en voor diegenen die daarvoor hebben gestreden en hun leven hebben verloren, zodat ik nu zondags naar de kerk kan gaan zonder dat ik vervolgd word, of stenen naar mijn hoofd krijg.

Ik ben dankbaar voor de vrienden en voorbeelden die op zending zijn, zijn gegaan, en bezig zijn zich voor te bereiden om te gaan!

Maar het meest dankbaar ben ik nog voor het eeuwige plan van Hemelse Vader, voor de proeftijd die wij hier op aarde hebben, voor het herstelde evangelie, voor Joseph Smith en zijn geloof om door een hel te gaan om het evangelie hier op aarde te herstellen, en voor diegenen die met hem hebben geholpen om het evangelie te herstellen!

God zij met u!

De tijd is zeer kort!

Gister zijn Catharina en ik samen naar het Rijksarchief in Den Haag geweest om genealogie te doen voor haar voorouders. Aangezien het voor ons beide de eerste keer was dat we naar het archief in Den Haag gingen, hadden we vooraf gebeden of er mensen mochten zijn die ons konden helpen om ons de voorouders die zaten te wachten terug te kunnen vinden.

Toen we eenmaal binnenstonden hebben we de aardige baliemeneer lastiggevallen door te vertellen dat we nieuw waren, en hoe we nu moesten gaan beginnen. Hij keek even naar de namen die we wilden uitzoeken en ontdekte dat het veel voorkomende namen waren. Hij liet ons wat zien op de computer, hoe het werkt enzo, en hij klikte een boek aan om te laten zien hoe we die konden bestellen.

Het duurt dan even een tijdje voordat je het boek in handen krijgt, dus we moesten ongeveer een kwartiertje wachten voordat we verder konden gaan. Ondertussen leerden we een beetje met de computer om te gaan.

Toen het boek, dat die vriendelijke baliemedewerker voor ons had besteld, eindelijk kwam, bleek dat precies het boek te zijn dat we nodig hadden! We hebben uit het boek 12 generaties voorouders voor Catharina kunnen terugvinden!

's Avonds gingen we naar de tempel om plaatsvervangend te dopen voor de doden. Helaas konden we nog niet werken voor de mensen voor wie we het uitzoekwerk in het archief hebben gedaan, maar het was erg fijn om samen in de tempel te zijn, na een dag in het archief te hebben gewerkt!

Vandaag kwam even een verrassing binnen. Ik kreeg mijn vliegticket, of in ieder geval de papieren waarmee ik mijn ticket kan halen op Schiphol, toegestuurd.

Het was gaaf en eng tegelijk, omdat ik me steeds meer realiseer dat de tijd tot ik op zending ga dichterbij komt.

Omdat dit voor mij onverwachts binnenkwam had ik ineens het gevoel dat ik niet goed voorbereid ben. En met deze gedachte kwam ook een tekst uit de Leer en Verbonden in mijn hoofd.

"Organiseert u; bereid alle nodige dingen voor; en vestigt een huis, ja, een huis van gebed, een huis van vasten, een huis van geloof, een huis van leren, een huis van heerlijkheid, een uis van orde, een huis van God." (Leer en Verbonden 88:119)

De tijd is zeer kort die ik nog in Nederland spendeer tot mijn zending. Het gaat allemaal sneller dan ik denk, en voor ik het weet ben ik op zending.

Ik zie erg uit naar mijn zending. Ik kan nog altijd alle hulp en steun en gebeden gebruiken die iedereen me wil bieden.

Kleine beetjes voorbereiding

Gister ging de deurbel en stonden er twee vrouwen voor de deur, netjes gekleed en begonnen een gesprekje over dat mensen niet in de Bijbel meer lezen tegenwoordig en hoe jammer dat toch is. Ik kon ze vertellen dat ik dit wel doe en dat ik actief gelovig ben en naar de 'mormoonse' kerk ga. Bleek dat zij Jehova's getuigen waren en we hebben een heel gezellig gesprek bij de deur gehad over schriftstudie en zendingswerk. Ze vroegen me of ik ook wel eens zendingswerk deed en ik kon ze met blijdschap vertellen dat ik binnenkort op zending ga.

Daar bleven we even over praten en uiteindelijk wensten zij mij veel succes en ik hen ook.

Dat was echt even een leuk momentje.

Ik heb veel respect voor de Jehova's getuigen die, zonder dat zij geroepen ervoor worden, zich houden aan de oproep van de Heer: "Ga heen in de gehele wereld, verkondigt het evangelie aan de ganse schepping." (Marcus 16:15)

Deze ervaring deed mij denken aan het feit dat ik over 2,5 maand zelf op deuren sta te kloppen en dat het dan andersom is. Ik sta buiten en moet wachten tot mensen open doen om te luisteren naar het woord van God. En als ik met mensen een stukje uitwisseling van hun eigen geloof mag hebben, of ze nu actief in hun kerk zijn of niet, dan zie ik dat al als een zegening van het zendingswerk. :)

Tempel

Enkele mensen hebben aan me gevraagd wanneer ik naar de tempel ga om mijn eigen verbonden te sluiten. Ik ben op 30 juni 2007 voor het eerst door de tempel geweest om mijn begiftiging te ontvangen. Als mensen behoefte eraan hebben om samen met mij naar de tempel te gaan dan kunnen we natuurlijk ook een afspraak maken om gezamenlijk te gaan.

Post van de zendingspresident

Een week na het ontvangen van mijn oproep kreeg ik post van de zendingspresident. Het grappige is dat hij niet eens mijn zendingspresident zal gaan worden!

Per 1 juli beginnen president en zuster Ogden als de nieuwe zendingspresident en -mater. 2 dagen later (op 3 juli) zal ik mijn zending beginnen op de MTC in Preston.





Desalniettemin zal al het voorbereidende werk door de huidige zendingspresident, president Moffat, worden gedaan. In zijn brief vertelde hij wat meer over de leuke plaatsen die er binnen mijn zendingsgebied liggen, waaronder Birmingham zelf, Stratford-upon-Avon, waar William Shakespeare heeft gewoond, Coventry, Nottingham (Robin Hood) en Warwick.
Ik zal niet alleen in Engeland dienen, maar ook in een groot gedeelte van Wales.

Enkele van mijn vrienden gingen mij voor in dit zendingsgebied, Paul Gerrits, Ylona Klein, Richard Staal, Jord Riekwel en Steven Heinrichs.

Nu is het grote voorbereiden echt aangebroken. Teksten uit het hoofd leren, maar dan in het engels, goede schoenen zoeken (nog steeds niks gevonden), en de verdere geestelijke voorbereidingen uiteraard.

Ik ben zeer dankbaar dat ik het niet alleen hoef te doen. 3 vrienden en een familielid zijn al op zending, dit jaar hebben al 6 mensen met wie ik bevriend ben hun zendingsoproep ook binnen gekregen. En er zijn nu 2 van mijn vrienden aan het wachten op hun oproep en 3 bekenden zijn nog bezig met het invullen van hun papieren.

Het is echt geweldig om met zo'n grote delegatie jong volwassenen uit Nederland over de wereld heen verspreid te mogen zijn. Het is goed om te weten dat als we elkaar over 2 à 3 jaar weer terugzien, dat we weten wat een ervaring het voor ons allemaal is geweest. Wat voor indruk het op ons leven heeft achter gelaten en dat we weten dat het een onvergetelijke ervaring was.

Afgelopen zondag (20 april) vroeg de bisschop mij om mijn getuigenis te geven, over het feit dat ik mijn zendingsoproep had gekregen.
Het was een geweldige ervaring. Ik heb mij nog nooit zo krachtig gevoeld tijdens het geven van mijn getuigenis! Als dit het begin is van een groot werk, doe mij dit gevoel dan maar iedere dag!

Oproep binnen

Op 1 april, en dat was geen grapje, heb ik mijn zendingsoproep ontvangen. Ik ben geroepen naar de England Birmingham Mission om daar het evangelie te verkondigen in de engelse taal.
Ik moet mij op 3 juli 2009 melden op de MTC in Preston.

Deze blog wil ik bij houden tijdens mijn zending, als het niet mogelijk is om dit zelf te doen, dan zal ik mijn familieleden vragen om dit voor mij bij te houden.

Van tijd tot tijd zal ik een update geven tijdens de voorbereidingen. En het is de bedoeling dat tijdens mijn zending hier wekelijks een bericht van mij komt te staan.